قتل جنایتکارانه جورج فلوید بدست پلیس سفید پوستی به نام درک چوین ( Derek Chauvin ) در روز ۲۵ ماه مه در ایالت مینیاپولیس آمریکا، آتش خشم مردم بجان آمده از فجایع ناشی از نژاد پرستی و تبعیضات گوناگون سیاسی، اقتصادی، اجتماعی را بار دیگر شعله‌ور ساخت. جورج فلوید، آمریکایی ۴۶ ساله سیاه پوست، از سوی چهار پلیس سفید پوست، دستگیر و به زمین انداخته شد و در جالیکه یک پلیس با گذاشتن زانو بر گردن و پشت او بمدت هشت دقیقه و چهل و شش ثانیه با سنگینی تمام بدنش فشار آورد، سه پلیس دیگر با خونسردی مرگ ظالمانه و دلخراش او که با التماس از پلیس می‌خواست که بگذارد نفس بکشد و آخرین جمله اش « نمی توانم نفس بکشم مادر! » بود را نظاره کردند.
خشم و نفرت مردم زمانی به اوج خود رسید که پلیس شهر علت مرگ جورح فلوید را « پیشامد مربوط به درمان در بیمارستان » اعلان کرد. ( ۱ ) اما یک دختر سیاه پوست هفده ساله به نام دارنلا فرازیر ( ۲ ) کل این جنایت را با تلفن دستی فیلم گرفته و در سطح سراسر ی پخش کرده بود. آنگاه بود که میلیونها انسان در سراسر پنجاه ایالت آمریکا با شعارهایی چون: « نمی‌توانم نفس بکشم! » ، « عدالت برای جورج ! »، « از کشتن ما دست بردارید، بگذارید نفس بکشیم!»، « عدالت برای برئونا » و « زندگی سیاه پوستان اهمیت دارد » و دهها شعار دیگر خیابانها را به آشغال خود در آوردند. در زیر به بررسی مختصر واکنش های دولت و مردم و چندی از زمینه های همیشگی ستم به سیاه پوستان می پردازم.
واکنش های ناسنجیده و یکتاسرانه دونالد ترامپ، رئیس جمهور امریکا، از همان آغاز حرکت از کاخ سفید به سمت کلیسای سنت جیمز، نشان از بی تفاوتی او نسبت خیزش مدنی جدید و شدت خشم و نفرت مردم از برخوردهای نژاد پرستانه ایست که پس از گذشت صدو پنجاه سال از الغاء برده داری در امریکا، سال به سال ابعاد اسفبارتری به خود گرفته است. او که قبلا در مصاحبه تلویزیونی خود را « رئیس جمهور نظم و قانون » نامیده بود، در واقع، پیشاپیش دستور سرکوب را صادر کرده بود و نیروهای پلیس با استفاده از باطوم، گاز اشگ آور، گاز فلفل و گلوله های پلاستیکی به سرکوب خشن مردم روی آوردند. دونالد ترامپ کمی بعد تصمیمات دیگری را مطرح کرد از جمله اینکه: « اگر فرمانداری ها نتوانند اعتراضات را کنترل کنند به گارد ملی دستور میدهم تا مساله را به سرعت حل کنند. » و یا « اگر چپاول قطع نشود، تیر اندازی شروع خواهد شد! »
دونالد ترامپ برنامه هرچه قطبی کردن جامعه را با انتقاد شدید از جکوب فری، شهردار دمکرات مینیاپولیس، و ضعف مدیریتش پی گرفت و او را یک « چپ رادیکال! » و مردمی که به آزاد گذاشتن قاتل جورج فلوید و همکارانش اعتراض دارند را « آدم های بی مقدار و کم مایه…. عده ای اغتشاشگر، دست چپی و انتفا ( ضد فاشیست ) » نامید. او با بلند کردن چماق سرکوب و تهدید به وارد کردن ارتش برای پایان دادن به اعتراضات، از سویی، ناتوانی خود در درک واقعیت ها زمینی ای که وخامت آنرا حتی کشور های دیگر درک کرده اند و از آن انتقاد می کنند را بر ملا کرد و از دیگر سو، به خشم بخش ها ای از دستگاه حاکمه و کارمندان رده های مختلف حکومتی دامن زد. از این جمله بود اعتراض رئیس پلیس هوستن که گفت: « اگر رئیس جمهور حرفی برای گفتن ندارد، بهتر است دهنش را ببندد. » دادستان شهر نیویورک، لتی تیاجیمز، اعلان کرد که اگر ترامپ تهدیدهایش را عملی کند از راه قانونی تحت تعقیب قرار خواهد گرفت. شهردار شیکاگو دونالد ترامپ را مسئول اعتراضات سراسری و دامن زدن به قهر و نژاد پرستی دانست. همین طور هم تعدادی از فرمانداران مخالفت خود با ارسال گارد ملی یا نیروی نظامی را اعلان کردند. حتی هر دو وزیر دفاع، جمیز متیس، وزیر دفاع پیشین، و مارک اسپر وزیر دفاع وقت نیز با گسیل نیروی نظامی برای مقابله با اعتراضات خیابانی مخالفت کردند.
شکاف در بالای دستگاه حکومتی به سطوح پایین ماموران دولتی هم بسط پیدا کرد. از سویی، بخشی از دستگاه پلیس در همراهی با ترامپ سرکوب شدید را ادامه دادند و حتی دور بین خبر نگاران رسمی و مجاز را شکستند، خبر نگار سیاه پوست cnn و تیم همراه او را دستگیر کردند و از دیگر سو، مامورانی هم بودند که تجهیزات خود را بر زمین گذاشتند و به تظاهر کنندگان پیوستند، تعدادی از آنها اعلان کردند که با پلیس هایی که جورج فلوید را کشته اند هیچ ارتباطی ندارند و برخوردشان با سیاه پوستان را محکوم می کنند. در لکزینگتن ( ایالت کنتاکی ) چند پلیس همراه مردم بر زمین زانو زدند و مردم برای قدردانی آنها را در آغوش گرفتند !
رویکرد ضد بشری نسبت به امریکائیان سیاه پوست درونمایه ای شبه فاشیستی و قانوشکنانه دارد. حکومت خود به این قانون شکنی دامن می زند و پلیس آنرا به احرا در می آورد. دولت به پلیس اختیار تام داده است تا هرجا احساس خطر کرد تیر اندازی کند. ( ۳ ) در اینجا اشاره به چند مورد از قانون گریزی ها و خود سری های پلیس وضعیت را بهتر آشکار می کند:
در ماه اوت سال ۲۰۱۴ مایکل برون، نوجوان سیاه پوست غیر مسلح، در شهر فرگوسن به دست پلیس سفید پوست، دارن ویلسن، به قتل رسید. دارن ویلسن در توضیح عمل خود گفت : « در دفاع از خود این کار را کرده ام!! » هیات منصفه تصمیم گرفت علیه او شکایتی تنظیم نکند! در تابستان همان سال دریک گارنر سیاه پوست در نیویورک بدست کارمند سفید پوستی به نام دانیل نتالئو، خفه می شود، علیه او نیز هرگز شکایتی تنظیم نشد. در ماه اپریل ۲۰۱۶ اریک هریس سیاه پوست در اوکلاهما از کنترل پلیس فرار می کند. پلیس او را در جا می کشد. او در توضیح جنایت خود می گوید که اسلحه اش را با شوک الکتریکی اشتباه گرفته است !! اریک گانا، یک سیاه پوست دیگر، که در جنوب نیویورک به جرم فروش غیر قانونی سیگار دستگیر شد را پلیس به زمین پرت کرد و با دست روی صورت و گردنش با همه نیرو فشار وارد کرد، عملی که فرماندار نیویورک در سال ۱۹۹۳ قدغن کرده بود. اریک گانا یازده بار گفته بود: « نمی توانم نفس بکشم » و سپس مرده بود. در همین اعتراضات جاری در شهر هوفر در ایالت آلاباما ۱۴ جوان روی چمن نشسته بودند و بطور مسالمت آمیز اعتراض می کردند که ناگهان پنجاه پلیس سرتا پا مسلح سر می رسند و همه را دستگیر و با خود می برند. ( ۴ )
قتل امریکائیان سیاه پوست بدست پلیس سفید پوست سه برابر بیشتر از قتل سفید پوستان است یعنی ۶/۶ در صد سیاه پوستان۸/۳ ، اسپانیایی تبارها و ۵/۲ سفید پوستانند و در ۷۵ /۹۸ در صد موارد علیه آنها هیچ شکایتی نشده است. ( ۵ ) در شهر پیتس بورک در ایالت اوهایو روزانه دو هزار نفر کنترل می شوند که از هر ده نفر نه نفرشان سیاه پوستند. در سال ۲۰۱۹ در مجموع ۱۰۹۹ نفر به دست پلیس کشته شدند که ۲۴ در صد شان سیاه پوست بودند که فقط سیزده در صد جمعیت امریکا را تشکیل می دهند. علیه ۹۹ در صد قتل های سیاه پوستان بدست پلیس بین سال های ۲۰۱۳ تا ۲۰۱۹ هیج شکایتی نشده است. ( ۶ )
بر خوردهای تبعیض آمیز و خود سرانه پلیس و دستگاهای گوناگون دولتی با سیاه پوستان طی قرن ها روند نظام مند نهادینه شده ای را نشان میدهد که با توصیه های این یا آن رئیس جمهور پیشین یا نقد و توصیه رهبران کشورهای خارجی حل شدنی نیست. اشک تمساح ریختن حکومت های تمامیت خواه مذهبی ای چون جمهوری اسلامی و رهبران آن که خود بزرکترین نا قضان حقوق بشرند و دستشان به خون دگر اندیشان، روشنفکران، دگر مذهبان، ملیت ها و طرفداران محیط زیست و حقوق بشر آلوده است و با استفاده ابزاری از قثل جورح فلوید می خواهند بر چهل و یکسال خیانت، جنایت و انسان کشی های خود سرپوش بگذارند ره به جایی نمی برد. طرفه اینکه چنین حکومتی از دستگاه حاکمه امریکا انتظار دارد که برای قتل جرج فلوید معذرت خواهی کند.
توصیه های چهار رئیس جمهور پیشین، جیمی کارتر، بیل کلینتن، جرج دبلیو بوش و باراک اوباما برای برخورد با نژاد پرستی نیز نمی تواند تاثیری بر سیاست ترامپ که هدفش فرو نشاندن خشم مردم و ادامه همان سیاست تاکنونی است، بگذارد. اینها خود ۲۸ سال وقت داشتند که تغییری در این وضعیت بوجود آورند ولی جز خدمت به نظام سرمایه داری نئولیبرال قدمی در کاهش نابرابری های اجتماعی بر نداشتند. در واقع، آنچه در این دو هفته اعتراضات سراسری طرح و بر آن پافشاری می شود همان کاهش بی عدالتی و نابرابری است که بر زمینه پایان دادن به چهارصد سال نژاد پرستی مطرح می شود.
ترامپ و دستگاه هم سو با او چشم بر واقعیت های تلخ و اسف بار جامه بسته اند و حاضر نیستند مشکلات ساختاری رنگارنگی که این بار خود را در انفجار خشم سیاه پوستان و در واقع همه ستمدیدگان جامعه طبقاتی امریکا بروز میدهد را بپذیرند. نمی خواهند بپذیرند که یک خانوار سیاه پوست بطور متوسط یک دهم یک خانواده سفید پوست در آمد دارد و با شیوع ویروس کرونا در ماه اپریل امسال بیکاری آنها به ۹/ ۱۸ رسید، رقمی که در بین سفید پوستان ۲/ ۱۴ بود. یک سفید پوست سالانه ۶۷ هزار دلار در آمد دارد در صورتیکه در آمد یک سیاه پوست ۴۱ هزار و نهصد دلار است. ( ۷ ) در شهر مینو سوتا فقط هفت در صد سفید پوستان زیر خط فقرند. این رقم در بین سیاه پوستان ۳۲ در صد است. ( ۸ )
این اختلافات بین سفید پوستان و سیاه پوستان در زمینه شغل، آموزش، درمان، دارایی، در آمد و مسکن شکاف های طبقاتی عمق یابنده ای را نشان می دهد که تنها با همبستگی همه اقشار و طبقات زحمتکش در مبارزه علیه سرمایه داری لجام گسیخته تا به دندان مسلح و به عقب راندن سنگر به سنگر آن به هدف مشارکت همه آحاد مردم و بدست گرفتن سرنوست خود ممکن می شود. در این رابطه همبستگی بین المللی با همه زحمتکشان و مردم تحت ستم و استثمار ، بخصوص رنگین پوستان امریکا، ضروری است.
ح. ریاحی
نهم ژوئن ۲۰۲۰
پانویس ها:
۱ ــ روزنامه Wiener Zeitung، ۳۱ ماه مه ۲۰۲۰
۲ ــ روزنامه Standard، ۳۱ ماه مه ۲۰۲۰
۳ ـــ داده های مربوط به مصاحبه ها با مسئولین پلیس و دیگر دست اندرکاران اعتراضات جاری از برنامه تحقیقاتی تلویزیون اتریش در ایالات مختلف امریکا برگرفته شده است.
۴ ـــ گزارش از ایان هوپ، روزنامه نگار. ۶ یونی.۲۰۲۰
۵ ــ روزنامه استاندارد ۷ یونی ۲۰۲۰
۶ ــ پروژه داده های موسوم به « نقشه خشونت پلیس.»
۷ ــ روزنامه Kurier ۷ ماه یونی سال ۲۰۲۰
۸ ـــ روزنامه Wiener Zeitung ۷ ماه یونی سال ۲۰۲۰